تحلیل بنیادی صنعت سیمان

صنعت سیمان با مباحثی در خصوص افزایش نرخ فروش مواجه است. چانه زنی برای افزایش نرخ فروش به میزان ۱۰۰درصد آغاز شد بعد شایعاتی در خصوص ۶۳درصد افزایش و ۴۰درصد افزایش شنیده شد.

در سال های قبلی عمدتا صنعت سیمان با رشد نرخ فروش ۲۵درصد مواجه بوده اما ازانجا که سیمان در کل مصالح مورد استفاده، ارزش ريالی اندکی دارد، احتمالا اینبار که فاصله بین سیمان و مقاطع فولادی بسیار بیشتر از قبل شده، امکان رشد بیشتر نرخ هم مهیا است.

در صنعت سیمان حاشیه سود از ۲۵درصد به مرور افزایش یافت و در نیمه دوم سال ۹۸ بین ۳۸ تا ۴۰درصد محقق شد. در ترکیب بهای تمام شده ۳ – ۷ درصد هزینه حقوق و دستمزد است.

مواد اولیه حدود ۲۵درصد از کل بهای تمام شده را تشکیل می دهد و الباقی آن سربار است بنابراین حدود ۷۰درصد بهای تمام شده را سربار تشکیل می دهد که در آن قسمت نیز عمده هزینه مربوط به دستمزد غیر مستقیم و پس ازان انرژی و مواد غیر مستقیم است.

در صورت تحقق افزایش نرخ ۴۰درصد، با توجه به رشد ۱۱درصد انرژی و همینطور ۲۵درصد دستمزد، حاشیه سود به ۴۸درصد می رسد اما سود خالص ۶۸درصد افزایش می یابد. به بیان دیگر رشد ۴۰درصد نرخ فروش ۶۸درصد سود صنعت را افزایش خواهد داد.

در صورتی که افزایش نرخ ۶۳درصد صورت گیرد، نرخ سودآوری به ۱۲۵درصد می رسد چون حاشیه سود هم به ۵۵درصد خواهد رسید.

این مساله نشان می دهد که میزان رشد نرخ فروش بسیار با اهمیت است. همکنون p.e صنعت سیمان ۳۸واحد است اما در نمادهایی همچون #سفانو #ساروج #سبهان #سبجنو #سهگمت #ساروم نسبت p.e بین ۱۸ تا ۲۵ به صورت TTm است.

لذا افزایش نرخ ۴۰درصد باعث می شود که P.e بسیاری از سیمانی ها به ۱۰ برسد و افزایش نرخ ۶۳درصد P.e را به ۸ می رساند لذا صنعت سیمان در نقطه ای است که اگر این افزایش نرخ ها محقق شود شرایط خوبی خواهد یافت البته دو نکته هم باید توجه کرد. اول اینکه حامل انرژی همچون سایر صنایع ۱۱درصد رشد کند و پس از افزایش نرخ فروش، بازار تقاضا کشش کافی داشته باشد.

ولید هلالات