هفته نامه معتبر اکونومیست در مطلبی به توصیف وضعیت بورس ایران در ماههای اخیر پرداخت در این مطلب علاوه بر اتفاقات بازار سهام به شباهت بورس ایران و بورس چین در سال ۲۰۱۵ اشاره شده است.
اکونومیست در مطلبی به بررسی چگونگی صعود و افول بازار سهام در ایران پرداخت و ضمن تشبیه آن به درخت چنار نوشت: داستان حباب بازار سهام ایران آشنا و نیز عجیب و غریب است. اما برای پساندازهایی که جای دیگری برای رفتن ندارند، ماجرا بیش از این است.
حدود پنج سال پیش سرمایهگذاران بازارهای نوظهور از چشم انداز بازار سهام ایران بسیار هیجان زده بودند. آنچه انتظار میرفت، لغو تحریم ها در ازای اعمال محدودیت در برنامه هستهای ایران بود؛ صادرات نفت ، منبع اصلی ارز ایران ، افزایش مییابد و اقتصاد را تقویت میکند این امید وجود داشت که ایران به زودی در شاخصهای سهام که مورد ردیابی سرمایه گذاران جهانی است، گنجانده شود. امری که مطمئناً هجوم خریداران خارجی را به دنبال خواهد داشت. اما اوضاع نسبتاً متفاوت رقم خورد. تحریمها در سال ۲۰۱۶ برداشته شد، اما فقط تا سال ۲۰۱۸ که مجدداً توسط آمریکا اعمال شد و صادرات نفت مختل شد.
رونق یا حباب
ایران واقعاً رونق بازار سهام را تجربه کرد، اما هم خیلی دیرتر از آنچه انتظار میرفت، رخ داد و نکته دیگر آنکه خارجیها نقش چندانی در آن نداشتند. البته این بیش از اینکه رونق بوده باشد، حباب بود. چنانچه در نمودار زیر مشخص است، امسال طی مدت کوتاه چندماهه، قیمت سهام به سرعت افزایش یافت.
از آن زمان حباب تخلیه شده است قیمت سهام از اوایل ماه آگوست حدود یک چهارم و از منظر ارزهای سخت بسیار بیشتر کاهش یافته است. یک دلیل منطقی برای خرید دیوانهوار سهام، تلاش ایرانیان برای محافظت از سرمایه و قدرت خرید خود در برابر ارزش از دست رفته ریال بود. تحریم ها باعث می شود که نگه داشتن دلار در خارج از کشور بسیار مشکل باشد. وسوسه انگیز است که نتیجه بگیریم که اتفاقات بد زمانی رخ میدهد که پس اندازها جایی جز بازار سهام ندارند. اما داستان ایران پیچیدهتر از این است.
سقوط تولید نفت که به دنبال اعمال مجدد تحریمها انجام شد، تولید ناخالص داخلی را در سال گذشته حدود ۶ درصد کاهش داد. کمبود درآمد نفتی به بخش مالی دولت لطمه زده و ریال را تضعیف کرده است.
بازار سهام تنوع صنعتی را منعکس میکند. صدها سهام در بخشهای مختلف وجود دارد و از آنجا که نفت خام یک تجارت دولتی است، بازار سهام اقتصاد غیرنفتی را بهتر منعکس میکند.
سال گذشته بازار به دلیل بهبود درآمد صادرات ، روند خوبی را تجربه کرد. مردم نیز توجه کردند. در اینجا یک رسته سرمایهای وجود داشت که به عنوان یک پرچین در برابر کاهش ارزش ریال عمل میکرد. امسال صحنه برای ذوب شدن این سرمایه در قالب بازار سهام فراهم شد.
ویروس کرونا که ایران را سخت تحت تأثیر قرار داد، ماشه را چکاند. صنعت متوقف شد.
از ژانویه تاکنون ریال بیش از نیمی از ارزش خود را در برابر دلار از دست داده است. بانک مرکزی ایران برای کاهش آسیبهای اقتصادی، سیستم بانکی را غرق در نقدینگی کرد. تورم تقریباً تا ۳۵٪ افزایش یافت. در نتیجه این رخدادها نقدینگی خیلی زود راه خود را به بازارهای سرمایه از جمله بازار سهام باز کرد.
روایتی مشابه در چین
سایههایی از آنچه در سال ۲۰۱۵ در چین رخ داد، در اینجا وجود دارد: ترس از کاهش ارزش پول، اقتصاد ضعیف، سرمایهای که با تشویق دولت در دام هیجان افتاد و خوراک بازار سهام شد، و البته پایان بدی داشت.
اما سهام تنها پرچین شهر در ایران نبود. از زمان اعمال مجدد تحریمهای آمریکا قیمت املاک در تهران افزایش یافته است. تقریباً هر نوع پرچین از سکههای طلا گرفته تا اتومبیلهای دست دوم، در برابر ریال ضعیف، چند برابر شده است. برخی دیگر به حباب پویای ارزهای سخت در ایران دل بستهاند. ارزهایی که هرچه بالاتر میروند، وسوسه تداوم احتکار آنها بیشتر میشود. کمبود، کمیابی میآورد.
درست است، افرادی که در اوج بازار سهام، سرمایه خود را وارد کردند، اکنون با خسارات سنگینی مواجه شدهاند. اما یک حباب بازار سهام به ارزهای سخت، اتومبیلهای دست دوم یا داراییهای دیگر نیز ضربه میزند و همه اینها به هزینههای زندگی میافزاید.
البته افراد خوشبین به تجربه چین اشاره می کنند و میگویند چین از آشفتگی خود جان سالم به در برد و ارزش بازارهای سهام آن به اوج جدیدی رسیده است.
اکونومیست فارسی
تحلیل شرکت های بورس اوراق بهادار را در گزارش بازار بخوانید.
کانال تلگرام: https://t.me/farabibourse
ما را در آپارات دنبال کنید: http://www.aparat.com/kargozari.org
خرید و فروش آنلاین سکه و طلا : https://kargozari.org/2018/05/25/gold