چو تخته پاره برموج
نمیدانم تا به امروز شده حس شوک و یا اچمزر بودن و قفل شدن فکر و زبان را داشته باشید … بعضی وقت ها انچنان در بازی اچمزر میشوی که تعجب میکنی اصلا خشک میشوی . این روزهای بازار سرمایه این چنین است باور کنید این حد از آچمز شدن غیرطبیعی است . این حد از بی تدبیری و بی عملی و و بی رمقی به واقع عجیب است.
کار ما شده خط زدن روزهای روی دیوار که سریعتر تمام شود و تردید تلخ بازار به پایان برسد و وضعیت کمی تغییر کند . این ۴ روز کاری را هم تحمل میکنیم به امید فقط امیدواریم بعد از انتخابات ناامید نشویم و فضا این چنین تلخ و مسموم ادامه پیدا نکند که تحمل این فضا از قدرت همگان خارج شده است . تازه این می شود امیدواری برای یک رویداد که ایا بشود یا نشود ولی بی شک در یکی از تاریک ترین و تلخ ترین روزهای بازار سرمایه هستیم .
در سال های گذشته نیز این اتفاقات را داشتیم
مثلا تجربه شخصی را عرض میکنم در سال ۸۳ و ۸۴ با ان انتخابات عجیب این تجربه تلخ ریزش به وجود امد یا سال ۹۲ و ریزش های ان و یا سال های دیگر ولی این ریزش کمی تفاوت دارد . شما ببنید سرعت این ریزش بسیار زیاد بوده ، فراگیری و افرادی که درگیر شدن در این ریزش بی سابقه بوده است ، افت ان به نسبت زمان و ارزش بالا بوده ، تعداد افراد درگیر در جامعه و … این روزها نیز انصافا روزهای عجیبی است کمتر پیش امده در یک دوره ۱۱ روز متوالی بازار افت سنگین را تجربه کند همیشه ان وسط ها یک فرصت نفس کشیدن را میداده !!
ار اس ای شاخص در حال سوراخ کردن سطح زیر ۲۰ است چیزی که شاید در ۴ سال گذشته کمتر از ۵ الی ۶ بار رخ داده !
همه این مصیبت ها را بگذار کنار گزارش هایی که میرسد و چشم انداز سود اوری شرکت ها انوقت دردش بیشتر می شود … واقعا نمیدانیم چه بگوییم خداوکیلی حال نوشتن نیست چه بنویسیم روضه کدام مصیب را بخوانیم . چه جالب میگفت شاعر که حال ما حال اون آدم زخمی که خودش میدونه این زخمی که خورده چقدر کاری ولی جایی نمیره خوش نشسته تا ببنید چه می شود وفقط امیدوار است نمیرد …
نمیدانیم واقعا برای امروز چه بنویسیم ولی اعتماد را که از بین بردید ته مانده های کورسوی امید به این بازار را بگذارید بماند …
بتا سهم
