از آبان یعنی نوامبر تحریم نفتی آغاز شد اما معافیت ها نیز در همان زمان به مدت ۶ ماه (تا اردیبهشت یا آوریل) صادر شد.
در گراف مشاهده می کنید مقدار صادرات نفت ایران با وجود آنکه معافیت داده می شود اما تا ۲ ماه رقم ناچیزی است. علت این است که خریداران برای هماهنگی و فرایندهای قانونی ۲ ماه زمان لازم داشتند.
حال اگر در اردیبهشت تحریم ها تمدید نشود، به سطح تولید نوامبر و دسامبر بر میگردیم. لذا افزایش فروش بعد از دسامبر به خاطر سیاست های ما یا کم اهمیت شدن تحریم ها نیست بلکه خریدار ۲ ماه زمان لازم داشته تا خود را مهیای خرید کند.
در طرف مقابل اگر در آوریل یا همان اردیبهشت، تحریم ها تمدید نشود، مقدار صادرات به حدود دسامبر بر میگردد یعنی ۷۰۰ هزار بشکه!
اگر تمدید شود، برای دو ماه به سطح دسامبر باز می گردد و مجدد به ۱٫۲ میلیون بشکه می رسد. اگر ژاپن و هند معاف نشوند نیز شبیه به آن است که معافیت تمدید نشده است.
اگر معافیت ادامه یابد سایه تهدید و عدم معافیت همیشه بر سر اقتصاد است. مرگ یکبار، شیون یکبار.
اقتصاد ایران تا اردیبهشت که اطلاعات جدید سیاسی دریافت کند، تا حدی در سکون می ماند.
ولید هلالات