سوگیری تازه گرایی (Recency Bias) موجب می‌شود افراد به نحو بارزی بیشتر از رویدادهای گذشته، رویدادها و مشاهدات اخیر را به یاد بیاورند و بر آن‌ها تمرکز کنند.
تازه گرایی موجب می‌شود سرمایه‌گذاران الگوها را مبنا قرار داده و برآوردهای خود را بر اساس نمونه‌هایی از داده‌های تاریخی که اندازه آن‌ها کوچک است انجام دهند. سرمایه‌گذارانی که تنها بر اساس نمونه‌های اخیر از بازده‌های پیشین اقدام به خرید کنند در معرض این آسیب هستند که در اوج قیمت اقدام به خرید نمایند. این سرمایه‌گذاران غالباً در زمان نامناسب به سرمایه‌گذاری در طبقات مختلف دارایی دست‌زده و ازاین‌رو اغلب زیان‌هایی را تجربه می‌کنند.

سوگیری تازه گرایی موجب می‌شود سرمایه‌گذاران ارزش بنیادی را نادیده گرفته و تنها بر عملکرد افزایش قیمت اخیر تمرکز نمایند. زمانی که سیکل بازده به اوج خود رسیده و آمار و ارقام عملکرد اخیر جذاب به نظر می‌رسد نوعی امید به کسب سود ایجاد می‌شود. با تمرکز صرف بر قیمت سهم و نه بر ارزش ذاتی آن درزمانی که قیمت سهام در بلندمدت به سطح متعادل خود برمی‌گردد اصل سرمایه به مخاطره می‌افتد.

سوگیری تازه گرایی باعث می‌شود سرمایه‌گذاران کلمات و عباراتی بر زیان بیاورند که ظاهراً فریبنده و قانع‌کننده است: ” این بار فرق می‌کند
سوگیری تازه گرایی موجب می‌شود سرمایه‌گذاران تخصیص مناسب دارایی را فراموش کنند.

سرمایه‌گذاران حرفه‌ای از ارزش تخصیص مناسب دارایی‌ها آگاه‌اند و هر زمان که لازم باشد پرتفوی (سبد دارایی‌ها) خود را مجدداً تنظیم می‌نمایند. تا از این طریق تخصیص‌های مناسب خود را حفظ کنند. سوگیری تازه گرایی می‌تواند سرمایه‌گذاران را شیفته یک طبقه خاص از دارایی کند. تخصیص مناسب دارایی‌ها امری ضروری در دستیابی به موفقیت بلندمدت در سرمایه‌گذاری است.

فرهنگ سازی بورس