در خبرهای چند روز گذشته شنیده شد که بندر چابهار خارج از شمول تحریم های آمریکا قرار گرفته است. دقت زیادی نمیخواهد تا درک شود این بندر فقط به واسطه ایجاد ارتباط اقتصادی هند و افغانستان، خارج ازدایره تحریم های آمریکا قرار گرفته است.

موقعیت ژئوپلتیک ایران به همراه منابع سرشار معدنی، ذخایر انرژی، مرزهای وسیع دریایی و زمینی و جمعیت جوان تحصیلکرده توانایی بالقوه بالایی در ایجاد ارتباطات اقتصادی چندوجهی ایران با سایر کشورهای جهان را به وجود آورده است. در دوران کنونی وابستگی عقلایی اقتصادی با اتکا بر ظرفیت های متقابل، در بین کشورها بر استقلال اقتصادی ارجحیت دارد و به همین منظور پیمانهای اقتصادی دو و چند گانه امری مرسوم و لازم برای کشورها شده است.

قوانین جاری ایران در حال حاضر امکان مانور اقتصادی کمی به دولت در این زمینه میدهند به گونه ای که طی سالیان گذشته نه تنها این توانمندیهای بالقوه به کار گرفته نشده اند که با موانع قانونی فراوانی مواجه شده اند که نمونه آن قوانین حاکم بر قراردادهای بین المللی صنعت نفت است که عملا ایران را در موضع سخت و گاهی ناممکنی در استفاده از روشهای جاری قرارداد های بین المللی قرارداده است.

به هر حال اگر ایران در مسیر استقلال سیاسی و امنیتی قدم گذاشته

لازمه آن داشتن توان اقتصادی بالا و نیرومند است. در حال حاضر یکی از اساسی ترین مبناهای آرامش و حسن همجواری ایران با بسیاری از همسایگان را میبایست در وابستگی ها و اشتراکات متقابل اقتصادی جستجو کرد. به طور مثال در بین کشورهای حاشیه خلیج فارس اشتراکات اقتصادی استراتژیک ایران و قطر، زمینه همگرایی را در عین اختلاف نظر های بنیادی، بین دو کشور ایجاد کرده است.

کیاست

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *