در سه ماه نخست شکربن ۸۳درصد محصولات خود را در بازار داخل و ۱۷ درصد را صادر کرده است. این شرکت در بهار ۹۸ توانسته ۶۷۶۳ تن دوده بفروشد که این عدد در سال قبل ۹۰۸۰ تن بوده است. در توضیح کاهش مقدار عنوان شده است که کاهش تولید خودرو، تقاضای دوده را کاهش داده و از طرف دیگر مجرای صادراتی به دلیل تحریم ها با مشکلاتی مواجه شده است. سال ۹۷ این شرکت ۳۶هزار تن محصول فروخت اما برای سال جاری اگر فرض کنیم که مقدار فروش به صورت متوسط در هر حال ۲۵۵۰ تن برای ۹ ماه بعد از بهار باشد، تقریبا مقدار فروش به ۳۰ هزار تن می رسد. در این صورت با نرخ های جاری فروش، ۷۲۲ میلیارد ریال سودناخالص عملیاتی کسب می شود.

از شدوص و پسهند هم می توان انتظار دریافت ۱۰۰ میلیارد ریال سود داشت که در این حالت شکربن هرچند ۳۳۲ ریال سود ساخته اما برای کل سال ۲۱۰۰ ریال eps می سازد. یک مساله این است که مقدار فروش شکربن چه عددی باشد. اگر فضای رکود بسیار شدید باشد، مثلا همین ۶۷۶۳ تن ۳ ماه بهار تداوم یابد، ۱۶۰۰ ریال eps خلق می شود و اگر مقدار فروش همچون سال ۹۷ باشد آنگاه سود ۲۵۰۰ ریال خواهد بود. در واقع همکنون تا حد زیادی فضای نرخ فروش و مواد اولیه شفاف است اما مقدار فروش افت کرده و آن چشم انداز روشن اندکی تیره شده، گزارش ماهانه ها را دنبال کنید اگر متوسط مقدار فروش ماهانه به ۳۰۰۰ تن برسد این شرکت با جهش سود مواجه می شود.

 در نهایت

فضای شفاف نرخ فروش و مواد اولیه، این شرکت را تحلیل پذیر می کند اما مشکل مقدار فروش است.

سال قبل در بهار بالای ۹هزار تن فروخت اما در بهار ۹۸ این مقدار ۶۷۶۳ تن بود! اگر فرض کنیم متوسط فروش ماهانه ۲۵۰۰ تن باشد، با تقسیم سود پسهند و شدوص در پایان سال ۲۱۰۰ ريال سود دارد اما از همه مهمتر این است که مقدار فروش ماهانه چقدر باشد!

میانگین فروش مقداری، ۲۳۰۰ تن در ماه یا ۳۰۰۰ تن؟ این مهم است!

ولید هلالات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *