استراتژی معاملاتی و لزوم پایبندی به آن

من همیشه در خصوص استراتژی معاملاتی و لزوم پایبندی به آن به دوستان متذکر می شوم البته اینکه شخصا چقدر به آن پایبند هستم، محل بحث است چون حقیقتا اجرای استراتژی سخت تر از تدوین آن است.

اینکه ما وضعیت بازارهای موازی را بسنجیم، شرایط تورم داخلی و اقتصاد جهانی را مد نظر قرار دهیم، مباحثی است که در سطح کلان با اهمیت است و روندهای اصلی را ایجاد می کند. برخی به صورت آکادمیک و برخی به صورت تجربی، به این نتیجه می رسند که نمی شود فعال یک بازار بود اما سایر بازارها را رصد نکرد.

پس بحث اول این است که به شاخص مسکن، حجم معاملات ماهانه آن، نسبت پول به نقدینگی، نرخ سود بین بانکی، نرخ تورم ماهانه تولیدکننده و مصرف کننده، سیاست های بانک مرکزی در ایران و کشورهای غربی و نهایتا سیاست چینی ها در طرح توسعه باید دقت کنید. همین کافی است که چینی ها قصد توسعه زیرساخت ها را داشته باشند و اندکی آن را تسریع کنند! در این صورت بازار کامودیتی ها بسیار تقویت می شود.

بحث دوم در خصوص استراتژی معاملاتی است. یعنی بسیاری هستند به لحاظ آکادمیک توان بالایی دارند اما آن را نمی توانند در معاملات سهام وارد کنند. کنترل هیجان، نداشتن سوگیری، جلوگیری از بیش واکنشی و کم واکنشی تا حد خیلی زیادی می تواند یاری دهنده باشد اما نوشتار فعلی هدف دیگری دارد.

بعید است کسی مخالف مطالب فوق باشد یعنی همه می دانند باید کلان را بررسی کرد تا مسیر را بدانیم و همه می دانند باید استراتژی داشت که بدانیم چگونه و چه زمانی خرید و فروش انجام دهید اما هنوز قطعه ای از پازل را سر جای درست نگذاشته ایم.

قطعه دیگر این پازل، داشتن یک واچ لیست است. شما ممکن است بر اساس دانش و بینش خود به این نتیجه رسیده باشید که سیاست بایدن در خصوص ایران چگونه است. در خصوص نرخ ارز، بازارهای جهانی، تولید ناخالص داخلی، کووید ۱۹ و نظایر آن به یک جمع بندی رسیده اید.

اگر در بازاری شبیه به بازارهای غرب بودیم که توسعه یافته است، میشد گفت که هر رویدادی برای یک سری صنایع مطلوب و یک سری صنایع، نامطلوب است. مثلا کرونا صنعت گردشگری را به چالش کشید اما برخی داروسازها به کجا رسیدند! یا جنگ برای یک کارخانه اسلحه سازی تاثیر متفاوتی نسبت به سایر صنایع دارد. پس ما باید به یک #واچ_لیست برسیم.

سوال های اولیه را میدانید. اینکه چه بازاری مناسب سرمایه گذاری است اما دو سوال دیگر این است:

۱) بر اساس آن بینش و دانشی که در بالا ذکر شد، کدام صنایع شانس بهتری دارند.

۲) یک واچ لیست که مدام در حال بروز رسانی باشد. این واچ لیست لزوما پرتفو شما نیست بلکه بر پایه یک سوال ساده بنا شده است. اینکه اگر ۱۰۰واحد پول داشتید، همکنون با آن چه مدلی سرمایه گذاری می کردید؟

این مساله دو خاصیت مثبت برای شما دارد:

الف) گاهی ما با خودمان صادق نیستیم. یک زمانی میبینید واچ لیست شما خیلی متفاوت از پرتفو شما می شود. این یعنی به پرتفو خودتان اعتقاد ندارید. به بیان دیگر پرتفویی که چیده اید مطلوب نیست اما اصرار دارید که آن سهم ها را نگه دارید. اینجا یعنی روند تغییر کرده، شرایط تغییر کرده اما پرتفو شما تغییر نکرده است! پس پرتفو متفاوت از واچ لیست است. صادقانه واچ لیست تهیه کنید و همیشه آن را با پرتفو مقایسه کنید. واچ لیست به شما وسعت دید می دهد که همیشه کل بازار را رصد کنید و نه فقط پرتفوی خودتان را.

ب) گاهی بازار به یکباره تغییر جهت می دهد. مثلا از منفی به مثبت می رود. تا چند روز قبل ارزنده ترین سهم ها را میشده منفی خرید اما در آن تاریخ، کل بازار هیجان خرید دارد. حالا اینجا شما اگر واچ لیست نداشته باشید، انتخاب بدی می کنید! واچ لیست کمک می کند که اگر جایی، روند بازار به یکباره تغییر کرد، شما نسبت به سایرین خیلی سریع واکنش نشان داده و پرتفوی مطلوب را بچینید.

نهایتا در خصوص واچ لیست:

سهم ها معمولا در بازار چند مدل هستند. برخی پرتراکنش و برخی کم حجم و کم معامله هستند. برخی eps محور و کامودیتی محور هستند، برخی داخلی فروش و بر اساس قیمت های دستوری. در تهیه واچ لیست باید بازار را چند دسته کنید، بهترین های هر دسته را همیشه بیرون بکشید و آماده داشته باشید تا در موقع نیاز لازم نباشد در یک وقت محدود سهام انتخاب کنید.

موفق باشید.

ولید هلالات

 

تحلیل شرکت های بورس اوراق بهادار را در گزارش بازار بخوانید.
کانال تلگرام: https://t.me/farabibourse
ما را در آپارات دنبال کنید: http://www.aparat.com/kargozari.org
خرید و فروش آنلاین سکه و طلا : https://kargozari.org/2018/05/25/gold

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *