وقتی ترامپ گفت که قصد تغییر رژیم ایران را ندارد، در داخل همه برایش هورا کشیدند و تصور شد که بولتون در حال حذف شدن است.

اما بولتون شبیه شریعتمداری که صحبت های رهبری را تکرار می کند سریع به میدان آمد و گفت آمریکا قصد تغییر رژیم ایران را ندارد اما ایران باید رفتار خود را تغییر دهد.

این ژست سیاسی گویای این است که آن شکاف عمیق که برخی تصور میکنند در کاخ سفید وجود دارد، اساسا تصوری غلط است.

پمپیو هم در تکرار همین موارد گفت آمریکا قصد تغییر رژیم ایران را ندارد و بر خلاف سخنگوی خودش گفت بدون پیش شرط حاضر به مذاکره است.

پیش ازان ترامپ با رهبر ژاپن و پمپیو با مقامات سوییس دیدار کرده است. هر کدام این کشورها ذوق زده شدند که نقش میانجیگری آنها عمل کرده و در داخل ایران هم، برجام ۲ در ذهن بسیاری امضا شد.

اما واقعیت چیز دیگریست … قطعا پیشنهاد مذاکره بدون پیش شرط بخشی از استراتژی فشار به حکومت ایران است.

تا اینجا، آمریکا از برجام بی دلیل خارج شده، شرق و غرب بر علیه سیاست غلط آمریکا موضع گفته اند و ایران هم هرچند در تحریم قرار گرفته اما جانب حق را دارد لذا در عالم سیاست ایران دست برتر را دارد.

ترامپ استراتژی های ساده، تکرار شونده و بسیار شفافی دارد. او عاشق دروغ، تهدید و بعد تعریف و تمجید از سیاست مدارانی است که با آنها درگیر شده!

حالا پلن B در حال اجرا است. بولتون در دوره زمانی مد نظر نتوانست ایران را وادار به امضای برجام ۲ کند بنابراین حالا او پشت دست ترامپ نشسته و سخنان اورا تکرار میکند تا نشان دهد سیاست واحدی در جریان است.

آنها می دانند که رهبری ایران بر خلاف ترامپ فردی بسیار ثابت قدم است. در واقع وقتی می گوید مذاکره سم است یعنی حالا، حالا ها فکر مذاکره را از سرتان بیرون کنید.

این پیشنهاد مذاکره برای آن است که امریکا مقبولیت سیاسی از دست رفته نزد ژاپن و اروپا را احیا کند. که بگوید دیدید گفتیم بی قید و شرط مذاکره کنیم اما ایران نپذیرفت پس این مجال را بدهید که فشار بیشتری به ایران وارد کنیم و غربی ها هم دیگری توجیهی برای رفتار ایران ندارند.

ژست پمپیو اینگونه است که گویا رهبران سوییس و ژاپن او را متقاعد کرده اند که از ۱۲ شرط خود بگذرد. آنها اطمینان دارند چون رهبر ایران مخالف مذاکره در این مقطع است، ایران قطعا وارد مذاکره نمی شود و ازین موضوع می خواهند نزد اروپا بهره برداری سیاسی کنند.

راه حل پیشنهادی

حالا توپ در زمین ایران است و خودمان هم می دانیم ایران با الگوی ذهنی فعلی هیچگاه با ترامپ به توافق نخواهد رسید. راه حل این است که ایران از مذاکره استقبال کند اما پیشنهاد بدهد که با حضور کامل اعضای شورای امنیت یعنی همان هایی که در برجام هستند حاضر به مذاکره است.

این سخنان مورد پسند و علاقه شرق و غرب است و ترامپ را به شدت عصبانی می کند. اگر هم قرار به مذاکره ای شود، ژست این مذاکرات شبیه آن است که ترامپ به برجام برگشته، گویی آمریکا از برجام خارج شد، پشیمان شد و به بهانه ای به آن برگشت.

حالا توپ در زمین ایران است و برداشته شدن ۱۲ شرط بخشی از برنامه فشار حداکثری است که لازم است با یک تدبیری خنثی شود و به نظر من بهترین پاسخ این است که ایران با حضور ۵ کشور دیگر حاضر به مذاکره شود. این مساله قمار ترامپ را تباه می کند.

ولید هلالات