شرکت کاغذسازی کاوه به دلیل استفاده از ماشین آلات قدیمی، راندمان مناسبی ندارد ضمن آنکه ممنوعیت واردات برخی اقلام مصرفی باعث شده تا هزینه تامین مواد اوليه افزایش یابد. البته این شرکت به دنبال تامین مالی از بانک جهت نوسازی بخشی از واحدهایی نظیر خميرسازی است ضمن آنکه زمینی در مجاورت کارخانه را به مالکیت در آورده که جهت انبار کردن حجم بالای آخال مورد استفاده قرار خواهد گرفت همچنین کیفیت محصول تولیدی را نیز تا حدی بالا برده است. نهایتا اینکه داده ها نشان می دهد متوسط نرخ فروش چیزی حدود ۴۰ درصد نسبت به ۹ ماه قبل از زمستان رشد کرده اما روند رشد نرخ مواد اولیه شتاب بیشتری داشته است.

برای تحلیل این شرکت ۲ سناریو می توان داشت که ظاهرا تفاوتی ندارند اما بر آینده سوداوری شرکت اثر خواهد داشت. اگر فرض کنیم زبان ناخالص عملیاتی شرکت که در ۹ ماه ۲۵ میلیارد ریال بوده طی ۱۲ ماهه رشد کرده باشد به این معناست که شرکت ضريب مصرف ضعیف تری نسبت به گذشته دارد. به بیان دیگر مواد اولیه بیشتری برای تولید یک تن محصول نهایی، نسبت به گذشته مصرف می کند اما اگر زیان ناخالص عملیاتی ۱۲ ماهه به کمتر از ۱۰ میلیارد ریال رسید به این معناست که ضریب مصرف بسیار بهبود یافته و قاعدتا چیزی مواد مصرفی کل سال باید رقمی کمتر از ۹۰۰ میلیارد ریال محقق شده باشد.

اگر چنین باشد، در سال آینده چکاوه به سود هم می رسد. یکی از نکات امیدوار کننده این است که در سایه رشد نرخ دلار بازار آزاد، قیمت کاغذ به همان تناسب رشد می کند و این نیز می تواند بر نرخ فروش فصل بهار اثر با اهمیت داشته باشد.

در نهایت

دوراهی تداوم زیان یا رسیدن به نقطه سر بر سر! ضریب مصرف می تواند در چکاوه بهبود یابد و علائم آن در گزارش ۱۲ ماهه مشاهده می شود. باید دید در گزارش ۱۲ ماهه شرکت چگونه گزارش می دهد. زیان عملیاتی بالای ۴۰ میلیارد ريال در ۱۲ ماهه رویدادی منفی اما تحقق زیان عملیاتی کمتر از ۱۰ میلیارد ريال رویدادی مثبت است که می تواند شرکت را در سال ۱۳۹۸ به سمت سودآور شدن ببرد.

ولید هلالات