اقتصاد ایران در حال انطباق با چهار مولفه است :

یک – قطع صادرات نفت
دو- نفت ارزان
سه – بارندگی ۲۰ درصد بیشتر از میانگین ۵۰ ساله برای دومین بار که به احیای روستا ها شتاب داده است.
چهار – ویروس کرونا که به کاهش شدید تقاضا برای کالا و خدمات غیر حضوری انجامیده است .

بخش کشاورزی با این نرخ ارز و با این سطح از بارندگی ، اولین پیروز این میدان است .

در کنار روستا ها ، شهرهای کوچک روستا محور هم متأثر میشوند ( معمولا شهر های کوچک ایران بین مجموعه ای از روستا واقع شده و به این روستا ها خدمات می دهد ) این شهر ها هم ناشی از ورود اقتصاد روستایی به فاز رونق ، در فاز بعد و با تاخیر وارد فاز رونق میشود.

بخش کالا و خدمات ضروری در اوج رونق است ( کالا و خدمات ضروری ؛ آن دسته کالا و خدماتی است که تحت هر شرایطی از سبد مصرف مردم حذف نمیشود )

نود درصد هر چه که ایرانی خریداری می کند در داخل تولید شده است ، قبلا درآمد ناشی از خرید جامعه راهی چین و کشور های نظیر چین می شد ، چین به ایران بیکاری صادر می کرد .

تا سال ٩۶ ، نود درصد کفش مصرفی ایرانی از خارج می آمد ، این سیکل برای سه دسته شغل ایجاد می کرد؛ فروشندگان کفش در شهر ها ، چتربازها ( قاچاقچیان کفش ) و تولید کنندگان کفش در چین .

در وضعیت موجود ٩۵ درصد کفش مصرفی تولید داخل است، فروش کفش تا دور افتاده ترین روستاهای ایران که دام تولید می کنند و پوست آن مورد استفاده قرار می گیرد را منتفع می کند .
‌
بخش بازرگانی مرتبط با واردات از خارج به شدت کوچک شده است و بخش تولید داخل به شدت رشد کرده است.

ساده شده مطلب یک مطلب است : تولید داخلی دارد راه می افتد .

قدرت خرید ایرانی ، وارد چرخه اقتصاد داخلی میشود آثار این چرخه به مرور طی سه سال کسانی که از چرخه قبلی حذف شده اند را جذب می کند ( چرخه چین ، چترباز ، مغازه دار داخلی )

یک دسته برنده و یک دسته بازنده اند ، آنچه دارد اتفاق می افتاد فقط آثار ویروس کرونا نیست ، بخش عمده آنچه که دارد رخ می دهد آثار قطع صادرات نفت است آثار نفت ارزان هننوز ظاهر نشده است .

اینکه ٩٠ درصد آنچه که یک ایرانی می خرد در چرخه اقتصاد داخلی ورود می کند و از کشور خارج نمی‌شود این روند ، ورود اقتصاد ایران به یک پارادایم جدید است که پس از مهار ویروس کرونا هم ادامه خواهد داشت . اقتصاد متکی به واردات در حال تبدیل به اقتصاد متکی به تولید داخل است.

فعالین اقتصادی در ایران که این روند را نشناسند و منکر شوند محکوم اند که از سیکل بیزینس در ایران حذف شوند ، قبلا برای موفقیت در ایران ، فرهنگ بازرگانی عمده می شد حالا باید سه گانه فرهنگ ( تولیدی ، خدماتی ، بازرگانی ) را عمده کرد این فعالین اقتصادی با تفکر جدید می طلبد ، مهارت های ٩٠ درصد از فعالین اقتصادی در کلان شهر ها فاقد توانایی برای استفاده از شرایط جدید است .

تیم تحقیقاتی محمدحسین ادیب